* سخنرانان، مبلغان و نویسندگان مهدوی در سخنرانی‌ها و مقالات خود بیشتر باید به چه موضوعاتی بپردازند و چه مطالبی را در اولویت قرار دهند؟
- به طور کلی منتظران وظیفه دارند در همه رشته‌ها و شعب امام‌شناسی، معرفت خود را به وجود مقدس حضرت بقیة‌الله‌الاعظم ـ ارواح العالمین له الفداء ـ کامل نمایند و به این نکته مهم توجه داشته باشند که بخش بشارت‌های قرآن مجید و احادیث شریف مربوط به آن حضرت و همچنین خصائص آن حضرت و قیام جهانی ایشان و لزوم انتهای جهان به چنان عصر تام که نهایت دعوت و تبلیغ انبیاء می‌باشد، بسیار بااهمیت است. و مسائل مربوط به عصر غیبت و امتحان مؤمنین و تمحیص و تخلیص آنها و نیز بیان فضائل مؤمنانی که در این عصر بر استقامت دین و ولایت ائمه طاهرین ـ علیهم السلام ـ و خصوص ولایت شخص وجود مبارک ایشان پایدار می‌مانند، و اضطرابات و دگرگونی‌ها که موجب تزلزل اشخاص ضعیف العقیده می‌شود، آنها را تکان نمی‌دهد و کالجبل الراسخ مانند کوه و از کوه استوارتر در حفظ ایمان و عمل به احکام پایدار می‌باشند، بسیار مهم است. روایات راجع به علائم ظهور مخصوصاً روایاتی که از اوضاع آخرالزمان و غربت اسلام و دشوار شدن دینداری و راه و شغل حرام، همه مطالبی است که به مناسبت مجالس و مستمعین مخصوصاً روایات مربوط به بانوان و امتحانات خاص آنها و حضور آنها با مردهای بیگانه در مجالس به طور رسمی باید تذکر داده شود.

* سخنرانان، مبلغان و نویسندگان مهدوی تا چه حد می‌توانند به تطبیق حوادث و رویدادهای عصر حاضر با حوادث و رویدادهای پیش‌بینی شده در روایات عصر ظهور و آخرالزمان بپردازند، یا شخصیت‌هایی را به عنوان شخصیت‌های مطرح در عصر ظهور مطرح کنند؟
- تطبیق جزمی اشتباه است؛ البته بعض وقایع است که از علائم بعیده است، ولی حوادث باید مطرح باشد، ولی تطبیق شخصی صحیح نیست. البته تطبیق غیرتشبیه است و غالباً تطبیقات تمام نیست.

* برخی سخنرانان، مبلغان و نویسندگان مهدوی معتقدند که با تطبیق شرایط عصر حاضر با شرایط عصر ظهور یا معرفی برخی چهره‌ها به عنوان چهره‌های مطرح در عصر ظهور بهتر می‌توان جوانان را به مباحث مهدوی جلب کرد و شور و نشاط سیاسی و اجتماعی آنها را بالا برد، این نظر تا چه حد درست است؟
- البته در هر زمان چهره‌های پاک و چهره ناپاک وجود دارند که در آخرالزمان یک اکثریت تظاهر فوق‌العاده و فراگیر دارند همانطور که در روایات آمده زمین از جهل و ظلم و جور پر می‌شود، اینها اهل معاصی و مناهی و بیشتر لائیک و ملحد می‌باشند. باید به مردم توصیه کرد که با امر به معروف و نهی از منکر هرچه می‌توانند از فساد و افساد این اشخاص جلوگیری نمایند و مسئله عرض اعمال به آن حضرت را تذکر دهند. باید به مردم رسانده شود که در آخرالزمان این مفاسد و این خطرات برای دین مردم هست تا موجب تنبه و بیداری و اجتناب آنها از معاصی شود.

* در برخی روایات از هرگونه تعیین وقت برای ظهور نهی شده و در برخی دیگر تأکید بر نزدیک دیدن ظهور شده است، چگونه می‌توان این دو دسته روایات را با هم جمع کرد؟
- وقت ظهور را هر کس تعیین کند تکذیب می‌شود، ولی طلب قرب ظهور و دعاء برای تعجیل در فرج از وظایف مهمه است که بر حسب بعض روایات فاضل‌ترین عبادات است. در قرآن در مورد روز قیامت و ساعت می‌‌فرماید: «اقتربت الساعة» این یک نوع نزدیکی است که نسبت به ساعت صغری و ظهور حضرت نیز باید گفت نزدیک گردیده و نزدیک می‌شود، ولی از سوی دیگر در روایات طول غیبت آن حضرت بسیار مطرح شده است و امیر المؤالمنین ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: «ماأطوَلَ هذا اَلعَنَاءَ و أَبعَدَ هذا الرَّجَاء؛ چقدر طولانی می‌گردد رنج زمان غیبت و چقدر دور است زمان تحقق این امید.» ما در همین حال که هر آن و زمان منتظر ظهوریم چنان در ایمان به آن حضرت و تحقق روز آن ظهور و قیام جهانی ثابت قدم می‌باشیم که اگر صدها هزار سال هم به طول بیانجامد در آن نقطه‌ای هستیم که ثابت و پایداریم و هرگز ذره‌ای در آن شک و تردید نخواهیم داشت.